مسئله 627- نمازهاى مستحبّى زياد است و آنها را نافله گويند و بين نمازهاى مستحبّى به خواندن نافله‏هاى شبانه‌روز بيشتر سفارش شده و آنها در غير روز جمعه سى و چهار ركعت است كه هشت ركعت آن نافلۀ ظهر و هشت ركعت نافلۀ عصر و چهار ركعت نافلۀ مغرب و دو ركعت نافلۀ عشا و يازده ركعت نافلۀ شب و دو ركعت نافلۀ صبح مى‏باشد، و چون دو ركعت نافلۀ عشا را بايد نشسته خواند، يك ركعت حساب مى‏شود؛ ولى در روز جمعه بر شانزده ركعت نافلۀ ظهر و عصر، چهار ركعت اضافه مى‏شود.

صفحه 106

مسئله 628- از يازده ركعت نافلۀ شب، هشت ركعت آن بايد به نيّت نافلۀ شب و دو ركعت آن به نيّت نماز شفع و يك ركعت آن به نيّت وتر خوانده شود.

مسئله 629- كلّيۀ نوافل را بايد دو ركعت دو ركعت نظير نماز صبح خواند، مگر نماز وتر را كه يك ركعت است و بايد بعد از به‌جا آوردن دو سجده، تشهّد خواند و سلام داد.

مسئله 630- نمازهاى نافله را مى‏شود نشسته خواند، بلكه مى‏تواند در حال خوابيدن يا راه رفتن و سوارى بخواند، ولى اگر نشسته بخواند، مستحبّ است دو برابر بخواند؛ مثلاً كسى كه نافلۀ ظهر را كه هشت ركعت است نشسته مى‏خواند، مستحب است شانزده ركعت بخواند و اگر در حال راه رفتن و سواره خواند، لازم نيست رو به قبله باشد، چنان‌که لازم نيست ركوع و سجده داشته باشد و گفتن ذكر ركوع و سجده كفايت مى‏كند.

مسئله 631- نمازهاى نافله را حتّى نافلۀ عشا را در سفر مى‏توان خواند، به‌جز نافلۀ نماز ظهر و عصر كه نبايد خوانده شود.